A Cidade Maravilhosa

De afgelopen dagen hebben we behoorlijk wat van Rio gezien. Dinsdag wilden we met de veerboot naar het eiland Ilha de Paquetá in de baai van Guanabará, de baai waaraan Rio de Janeiro ligt. Toen de Portugezen hier voor het eerst aankwamen was het januari en dachten ze dat ze baai de monding was van een grote rivier, die ze dus Januaririvier (Rio de Janeiro) hebben genoemd. Dit terzijde om jullie algemene kennis te verrijken.

De veerdienst naar het eiland gaat eens in de 2 tot 3 uur. Helaas waren we net te laat voor de vorige, dus veeeeeeel te vroeg voor de volgende. Daarom hebben we in de tussentijd een deel van het centrum bezocht, dat aan de haven grenst. Eerlijk gezegd is er niet al te veel te zien in het Centro; hier en daar een koloniaal gebouw of kerk en verder vooral moderne hoogbouw en kantoren. Wat wel leuk was dat de kerken allemaal open waren, want er zijn lunchmissen.

De veerboot bracht ons in een uur naar het eiland wat er echt supermooi uit zag! Alleen een beetje jammer dat je in de baai niet kunt zwemmen door de vervuiling.

Woensdag zijn we gaan wandelen vanaf het strand van Flamengo naar Botafogo. Beide stranden liggen aan de baai en hebben uitzicht op de Suikerbroodberg (Pão de Açúcar).

Na de wandeling hadden we afgesproken met Luiz en Clarissa waar we samen gekookt en gegeten hebben. Clarissa had een specialiteit uit het zuiden van Brazilië gemaakt: Arroz Carretero – rijst met vlees en ui.

Donderdag was het slecht weer en we moesten om 12 uur uitchecken uit het hotel, dus iets ondernemen was niet echt makkelijk. Luiz en Clarissa hebben ons opgehaald om een uur of half 2 en toen zijn we een stuk gaan rijden richting Barra en Recreio, twee chique wijken in het zuidwesten van de stad. Het weer was iets beter toen we bij het strand van Recreio waren en we hebben toen dus nog een stukje langs het strand gewandeld. Daarna zijn we via Floresta da Tijuca naar Luiz’ huis gereden, waarbij we onderweg een goede bodem hebben gelegd voor de nachtelijke busreis naar Belo Horizonte. Die bodem hebben hebben we gelegd bij een rodízio de churrasco – een barbecuerestaurant waar je voor een vast bedrag onbeperkt kunt eten en wordt bediend aan de tafel.

Inmiddels was het verkeer zo druk en chaotisch geworden dat we al om half 10 naar de Rodoviária – busstation gegaan zijn. In het busstation zelf was het ook totale chaos – dat hoort blijkbaar een beetje bij Brazilië. Natuurlijk was onze bus niet op tijd, door het verkeer, de regen en omdat het bijna Kerst is en iedereen naar familie toe gaat. Om jullie een idee te geven wat dat dan veroorzaakt, bij deze een foto van het busstation om middernacht. We hoorden net dat er gisteravond 90.000 mensen per bus vertrokken zijn vanaf deze Rodoviária.

Uiteindelijk kwam alles goed, zaten we in de goede bus en zijn we nu bij Kátia in Belo Horizonte waar we vanavond naar haar ouders gaan voor het Kerstdiner.

We wensen jullie allemaal een hele fijne (witte) Kerst!